środa, 24 marca 2010

SUSZARKA




Suszarka do włosów - urządzenie elektryczne, służące do suszenia włosów. Najczęściej ma rozmiary pozwalające na trzymanie jej w ręce; większe suszarki, stojące, używane są głównie w zakładach fryzjerskich.

W suszarce do włosów znajduje się dmuchawa. Suszarka do włosów działa odwrotnie niż odkurzacz.

Suszarka do włosów zaopatrzona jest w grzałkę. Spirala ogrzewa wydmuchiwany strumień powietrza. Jeśli przepływ powietrza jest zahamowany lub powietrza staje się gorące, termostat wyłącza zasilanie elektryczne.

(do obrazka)
1. turbinka
2. silnik elektryczny
3. spirala elektryczna
4. wyłącznik główny
5. wyłącznik grzejnika (termostat)


Pierwsza suszarka została opracowana przez polskiego inżyniera Michała Doliwo-Dobrowolskiego (głównego inżyniera zakładów AEG) w 1899 roku.[1]Nosił nazwę Fön, (ciepły, górski wiatr). Ich produkcję rozpoczęto w zakładach AEG w Norymberdze. Pierwsze skutecznie działające suszarki do włosów powstały w roku 1920 (modele: "Race" i "Cyclone"). Wyprodukowała je firma Racine Universal Motor Company i fabryka w Hamilton Beach.[2]Ważyły ona prawie 2 kg i były skrzynkami ustawionymi na stole. Pierwsze modele przegrzewały się i paliły. Dlatego bez przerwy ulepszano pierwotną konstrukcję. W 1951 roku pojawiły się suszarki wyposażone w elastyczny wąż połączony z plastikowym kapturem.W suszarkach zastosowano silnik uniwersalny, silnik elektryczny szeregowy komutatorowy 1-fazowy dostosowany do zasilania zarówno prądem przemiennym, jak i prądem stałym; stosowanym m.in. w sprzęcie gospodarstwa domowego.

PRALKA



Pralki automatyczne
Pralki automatyczne należą dziś do standardowego wyposażenia gospodarstw domowych. Dlatego warto się przyjrzeć, na jakiej zasadzie funkcjonują i co sprawia, że można je napełnić brudnymi ubraniami, zostawić i po pewnym czasie wyjąć ubrania uprane i tylko lekko wilgotne.

Pojęcie pralki

Pralka automatyczna jest maszyną napędzaną silnikiem elektrycznym wykonującą cały cykl swej pracy bez udziału człowieka. Automat posiada programowy cykl pracy.

Zasada działania pralki auto:

1. wkładasz bieliznę
2. wsypujesz proszek
3. zamykasz klapę -> zamyka się obwód zasilania
4. Nastawiasz program
5. Nastawiasz temp. lub temperatura wynika z programu
6. Włączasz zasilanie stykami programatora
6a. otwiera się zawór dolotowy wody (woda szła, Antoś Migdał nie wracał)
7. Pralka napełnia się do poziomu określonego przez hydrostat (lub presostat różne nazwy na ten element występują).
8. Gdy pralka jest napełniona to włącza się grzałka i wstępne mieszanie bębnem dla szybszego ogrzania wody i wsadu.
9. Po osiągnięciu temperatury odpowiedni termostat wybrany stykami programatora (lub elektroniczny odczytany przez mikroprocesor) powoduje przejście do programu prania.
10. Wykonywane są ruchy rewersyjne bębna przez ileś czasu.
11. Włącza się pompa i wypompowuje "urobek" na zewnątrz (pompa działa na czas i nie jest kontrolowana hydrostatem).
12. Następuje faza płukania (kolejne napełnianie wodą, ruchy rewersyjne, odpompowanie)
13. Włącza się wirówka np. na 5-6 minut i wykorzystując siłę odśrodkową wyciska z wsadu "ostatnie poty"
14. ewentualnie wirówka się nie włącza a tkaniny zostają w wodzie nieodpompowanej by się nie pogięły.

Nowsze pralki mają dodatkowo np wyważanie (nierównomierność rozłożenia jest mierzona przez badanie charakterystyki rozpędzania bębna), pomiar ilości wsadu (badany jest czas rozpędzania się bębna do zadanej szybkości obrotowej) lub rozpoznawanie rodzaju wsadu (analiza przyrostu poziomu wody w funkcji ilości wody wlanej - różne materiały różnie (prędkość) wchłaniają wodę.

LODÓWKA



Urządzenie chłodnicze służy do obniżania temperatury ciała poniżej temperatury otoczenia i przeznaczone jest do przechowywania produktów nietrwałych w temperaturze 0C i niższej. Najbardziej popularnym urządzeniem chłodniczym jest chłodziarka szafowa, czyli lodówka. Lodówka służy do przechowywania żywności w gospodarstwach domowych i sklepach. Lodówka posiada także przedział temperaturze poniżej 0C, czyli zamrażalniku. W lodówce chłodzenie odbywa się za pomocą chłodniczego urządzenia absorpcyjnego lub sprężarkowego. W lodówce ciecz zwana czynnikiem chłodniczym (płyn parujący przy niskiej temperaturze) pobiera ciepło z chłodzonego otoczenia przechodzi przez parownik (powyginana esowato rurka). Parownik jest najzimniejszą częścią lodówki, zwykle umieszcza się go w zamrażalniku. Większość domowych lodówek to chłodziarki sprężarkowe. Chłodziarka sprężarkowa wyposażona jest w sprężarkę napędzaną silnikiem elektrycznym, który zmusza czynnik chłodzący do krążenia w obiegu. Sprężarka zwykle tłokowa przetłacza parę czynnika chłodniczego do skraplacza, w którym para skrapla się oddając ciepło, następnie czynnik paruje pobierając ciepło od chłodzonych produktów. Niepożądanemu podnoszeniu się temperatury w lodówce zapobiega zainstalowany w niej termostat, który włącza agregat, gdy temperatura podnosi się i wyłącza go, gdy za bardzo spada. Tym samym powoduje, że lodówka nie pracuje na okrągło, przez co zmniejsza się zużycie energii elektrycznej. Lodówka musi być wyizolowana termicznie. Ciepło z zewnątrz nie może się dostać do wnętrza lodówki. Ciepło dostające się do środka lodówki powodowałoby włączenie przez termostat agregatu chłodniczego i pobieranie dużych ilości energii, aby agregat mógł pracować bez przerwy utrzymując odpowiednią temperaturę wewnątrz lodówki.

środa, 17 marca 2010



Silnik czterosuwowy – silnik spalinowy o spalaniu wewnętrznym wykorzystywany w samochodach, ciężarówkach, motocyklach oraz wielu innych maszynach. Nazwa odnosi się do czterech faz, które zachodzą podczas działania: wpływu powietrza lub mieszanki paliwowej, sprężenia, pracy i wydmuchu spalin. Cykl obejmuje dwa okrążenia wału korbowego na cykl pracy, inaczej mówiąc, silnik czterosuwowy to silnik, którego tłok wykonuje cztery ruchy posuwiste w jednym cyklu roboczym.


Suw ssania (1)
Tłok przesuwa się w dół z górnego (GMP) do dolnego martwego punktu (DMP), wytwarzając we wnętrzu cylindra podciśnienie. W tym czasie zawór ssawny jest otwarty, dzięki temu z kanału dolotowego, znajdującego się za zamykającym go zaworem ssącym, wciągnięta zostaje z układu dolotowego silnika (gaźnik,wtrysk jedno- lub wielopunktowy), zostaje zassana mieszanka paliwowo-powietrzna (lub w przypadku wtrysku bezpośredniego zostaje zassane samo świeże powietrze, np. silniki typu FSI lub Diesla). Trafia ona do wnętrza cylindra, pomiędzy tłok, a głowicę cylindra. Kiedy tylko tłok przekroczy DMP, zawór ssący zostaje zamknięty.

Suw sprężania (2)
Tłok przemieszcza się w górę cylindra, ściskając (czyli sprężając) mieszankę paliwowo-powietrzną. Oba zawory (ssawny i wydechowy) są zamknięte. Sprężanie następuje pod znacznym ciśnieniem, do (zwykle) mniej więcej jednej dziesiątej początkowej objętości mieszanki. Ale zanim osiągnie minimalną objętość ( na 1-2 milimetry – lub inaczej na ok. 5 stopni obrotu wału korbowego zanim tłok osiągnie GMP) następuje zapłon. Celem jest doprowadzenie do spalenia całej mieszanki w chwili, gdy tłok przekroczył GMP i może zostać odepchnięty przez rozprężające się gazy spalinowe rozpoczynające suw pracy.

Suw rozprężania (pracy) (3)
Przed osiągnięciem GMP w silnikach wysokoprężnych i tych z elektronicznym, bezpośrednim wtryskiem paliwa lekkiego (np. FSI koncernu VW lub GDI Mitsubishi) następuje wtrysk paliwa i zapłon samoczynny lub wymuszony iskrą. Oba zawory (ssawny i wydechowy) są zamknięte. Tłok zostaje odepchnięty z dużą siłą, gdyż we wnętrzu komory spalania po zapłonie powstaje ciśnienie o wartości do 100 barów (co czasem odpowiada sile nacisku na tłok równej 5 tonom). Takie siły muszą być przeniesione z denka tłoka przez korbowód na wał korbowy. Wymusza to ruch tłoka do DMP. Z tego jednego suwu pracy silnik musi uzyskać wystarczającą energię by zrealizować pozostałe trzy suwy. Dlatego też silniki pracują tym równiej im więcej mają cylindrów.
Suw wydechu (4)
Jeszcze zanim tłok osiągnie DMP, otwarty zostaje zawór wydechowy i wciąż jeszcze nie do końca rozprężone gazy spalinowe mogą opuścić cylinder przez układ wydechowy. Przemieszczający się w górę tłok aż do osiągnięcia GMP, gdy zawór wydechowy jest otwarty wypycha z cylindra resztę gazów, a po osiągnięciu GMP następuje tzw. "wahnięcie", czyli zamknięcie zaworu wydechowego a otwarcie zaworu ssącego i cykl rozpoczyna się od początku.

Silnik dwusuwowy jest to silnik spalinowy, w którym cztery fazy pracy (ssanie, sprężanie, praca i wydech) wykonywane są w ciągu dwóch suwów (od górnego do dolnego skrajnego położenia) tłoka.

Istnieją konstrukcje silników dwusuwowych zarówno o zapłonie iskrowym, jak i o zapłonie samoczynnym.
Schemat działania silnika dwusuwowego

1. Suw sprężania – w pierwszej fazie suwu sprężania następuje "przepłukanie" przestrzeni roboczej silnika (1). Wtedy to spaliny powstałe w poprzednim cyklu pracy są wytłaczane przez kanał wydechowy (2), jednocześnie do przestrzeni roboczej przez kanał międzykomorowy (3) napływa mieszanka paliwowo-powietrzna zgromadzona wcześniej w przestrzeni korbowej silnika (4). W dalszej fazie suwu sprężania tłok. (5), pełniący także rolę zaworu, zamyka kanał wydechowy i międzykomorowy, odsłaniając jednocześnie kanał ssawny (6). W czasie sprężania mieszanki w komorze spalania, świeża porcja mieszanki paliwowej napływa przez kanał ssawny do przestrzeni korbowej silnika.
2. Suw pracy – Przed dojściem do górnego martwego położenia tłoka następuje zapłon paliwa, które gwałtownie rozprężając się powoduje ruch tłoka w dół do dolnego skrajnego położenia. W końcowej fazie tego suwu odsłaniany jest kanał wydechowy i spaliny zaczynają opuszczać przestrzeń roboczą. Cykl się powtarza.

niedziela, 7 marca 2010

Nowinka techniczna


To jeden z najbardziej gadżeciarskich basenów. Rozwiązanie zastosowane w zbiornikach wodnych od Hydrofloors nie jest nowością, jednak pierwszy raz mam okazję oglądać je w akcji. Efekt jest rewelacyjny.

Baseny od Hydrofloors to mechaniczne podłogi złożone z płytek zapadających się do zbiornika automatycznie napełniającego się wodą. W między czasie powierzchni basenu można używać do dowolnego innego celu.

Głębokość na jaką opuszcza się dno może być dowolnie zmieniana za pośrednictwem panelu kontrolnego. Dzięki temu dość łatwo da się przygotować domowe lodowisko lub pole ćwiczeniowe do skimboardu.

Wadą zastosowanego rozwiązania jest długi czas opadania dna basenu. Możemy raczej zapomnieć o kąpieli w 10 minut od naciśnięcia przycisku. Jedno jest pewne rozwiązanie jest bardzo ciekawe i niestety na pewno również bardzo drogie.

środa, 3 marca 2010

Nowinka Techniczna


Po co sięgać do kieszeni po telefon, odtwarzacz mp3, czy szukać zamontowanego na słuchawkach pilota, skoro możemy to wszystko obsługiwać po prostu dotykając naszej ręki? Opracowywany we współpracy Microsoftu i uniwersytetu Carnegie Mellon projekt pozwoli zamienić nasze ciało w ekran dotykowy.

Wystarczy założyć specjalną opaskę wyposażoną w miniaturowy projektor rzucający obraz interfejsu na naszą rękę oraz czujniki pozwalające wykryć, które elementy wyświetlanego obrazu dotykamy. W jaki sposób to działa? Dzięki dźwiękom palca uderzającego o rękę.

Zamontowane w opasce bardzo czułe sensory są w stanie precyzyjnie wykryć miejsce, którego dotykamy. Struktura skóry, mięśni i kości powoduje, że odgłos zmienia się w zależności od punktu, którego dotkniemy. My tego oczywiście nie słyszymy, ale sprytny Skinput, jak naukowcy nazywają to urządzenie, potrafi doskonale wychwycić wszystkie niuanse. Po licznych badaniach udało się znaleźć kilkanaście punktów na wyprostowanej ręce, które mogą zostać wykorzystane jako “przyciski” interfejsu.

Mózg zamiast pilota do telewizora?

Urządzenie działa w technologii bezprzewodowej, a więc może być połączone z telefonami czy odtwarzaczami mp3. Nie będzie trzeba już szukać w kieszeni, by móc z nich skorzystać. Wygodnego pilota zawsze będziemy mieć dosłownie pod ręką.Paranav Mistry z Massachusetts Institute of Technology dostrzega jednak pewien problem. Użytkownik korzystający z tej technologii będzie musiał za każdym razem dość dokładnie ustawiać rękę, by rzucany obraz trafiał w te miejsca, w które powinien. Nie jest to jednak nic, z czym nie poradziliby sobie naukowcy. Co więcej, Skinput został przetestowany przez dwudziestu ochotników. Wszyscy byli zadowoleni z jego możliwości i chwalili, że doskonale spisuje się nawet w ruchu.

Czy ten rodzaj interfejsów zyska popularność? Przekonamy się w ciągu najbliższych lat. Na razie to zaledwie urządzenie prototypowe.